آنتی بیوتیک های مختلفی برای پروفیلاکسی(قبل از جراحی)برای به حداقل رساندن احتمال عفونت را بهترین متخصص ایمپلنت بعد از انجام کاشت پیشنهاد می دهد. جدید ترین روش ها در صورت نیاز به پروفیلاکسی آنتی بیوتیک های  کوتاه مدت را پیشنهاد می کنند. دراثر استفاده از آنتی بیوتیک ها امکان دارد عوارض ناخواسته ایجاد شود که شامل اسهال تا واکنش های آلرژیک تهدید کننده حیات می باشد. یک نگرانی دیگر در مورد استفاه از آنتی بیوتیک ها ایجاد مقاومت با کتریائی می باشد.  به صورت کلی تجویزآنتی بیوتیک پروفیلاکتیک ( قبل از جراحی) مورد قبول همه متخصصین ایمپلنت نیست.


قرار دادن ایمپلنت به کمک بهترین متخصص ایمپلنت با استفاده از فلپ موکوپریوستیال ریسک زیادی برای ایجاد باکتری ندارد. دهان شویه کلروهگزیدین ۲/۰%قبل از درمان ممکن است راه درمان قابل قبول برای ریسک های غفونت کوچک باشد.  اگر یک ایمپلنت دندانی عفونی شود احتما زیادی برای شکست ایمپلنت وجود دارد. بنا براین برای جلوگیری از شروع عفونت بهتراست که آنتی بیوتیک در غلظت  بالا از قبل در خون بیمار وجود داشته باشد تا شانس انتشار و پخش عفونت پایین بیاید. با وجود افزایش روزافزون استفاده از ایمپلنت در دندان هنوز یک رژیم آنتی بیوتیکی قطعی برای پروفیلاکسی (قبل از جراحی) وجود ندارد.


بعضی مکالمات نشان دادند که پروفیلاکسی آنتی بیوتیک مزیتی برای جلوگیری از عفونت های پس از جراحی یا تاثیر برروی ایمپلنت ندارد. میزان احتمال عفونت در جراحی لثه بدون استفاده از آنتی بیوتیک قبل ازعمل کمتر از ۱% است در مورد ایمپلنت این احتمال ۵/۴% میباشد. مزایای آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک قبل از عمل جراحی های پیچیده شامل گذاشتن ایمپلنت توسط انجمن قلب آمریکا پیشنهاد شده است.


در سال ۱۹۹۷ انجمن قلب آمریکا پیشنهاد داد باید قبل از عمل جراحی آنتی بیوتیک مصرف شود تا از عفونت جلوگیری شود که شامل اعمالی بود که احتمال خونریزی داشت مثل ایمپلنت فوری و جرم گیری دندان ها. انجمن دندانی کانادا هم می گوید که تمام جراحی های دندانی که میزان قابل توجهی خونریزی دارند نیاز به آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک دارند. انجمن قلب آمریکا آموکسی سیلین و پنی سیلین را به عنوان خط اول درمان به علت جذب بالا ی آن ها و سطوح سرمی طولانی آن ها پیشنهاد می کند. البته به خاطر افزایش تعداد افراد آلرژیک  به پنی سیلین از کلیندامایسین به عنوان جایگزین می توان استفاده کرد.